- سعدالدین دولت یار (سَ دُدْ دی)
مسعوددولت یار. عوفی او را از موالی خاندان آل برهان دانسته و گوید پدر او در ملت آتش پرستی بود اما فرزند وی مسلمانی گرفت. و او را اشعاری لطیف و خوب است و وقتی نزدیک این داعی قطعه ای فرستاد. و آن قطعه این است:
بصانعی که تصاویر کاینات حدوث
ز کلک صنع بیک قطره آب می بندد
چو نعل مه را در آتش شفق انداخت
سپهر را بخط حکم خواب می بندد
کمال عزت او از جلال استغنا
کسوف وحشت بر آفتاب می بندد
که دست فرقت تو ای جمال دولت و دین
مرا به هر مژه ای درّ ناب می بندد.
(از لباب الالباب ج 1 ص 518 و 519)
بصانعی که تصاویر کاینات حدوث
ز کلک صنع بیک قطره آب می بندد
چو نعل مه را در آتش شفق انداخت
سپهر را بخط حکم خواب می بندد
کمال عزت او از جلال استغنا
کسوف وحشت بر آفتاب می بندد
که دست فرقت تو ای جمال دولت و دین
مرا به هر مژه ای درّ ناب می بندد.
(از لباب الالباب ج 1 ص 518 و 519)